Een buurman klaagt over de zwerfkatten. Zijn vrouw is namelijk allergisch voor katten en kan haar fiets niet stallen want dan krijgt ze jeuk. De katten moeten maar dood, dat is de oplossing volgens hem.

Een andere buurman klaagt over duiven die op het kattenvoer afkomen. En al schreeuwend komt de klacht eruit, de duiven poepen namelijk op zijn auto en daardoor moest hij naar de wasstraat.

Weer een andere buurman schreeuwt door de schutting naar mijn hoofd OF DAT MIJN KAT IS. EN DATTIE POEPT. EN DAT HET STINKT. Al wijzend, schreeuwend, dreigend valt er geen gesprek met hem te voeren en loop ik weg.

Welkom in diervriendelijk Amsterdam.

Goed kijken en dan zie je achter tegen de schutting aan Lapje en Witzwartje opwarmen in de winterzon. De twee overgebleven buitenkatten hebben het zwaar als het zo koud is. Ook al zit er extra stro in de slaaphokken en staan ze op een stuk extra isolatie. Gelukkig zie ik ze wel steeds samen beschutting zoeken in de hokken, ze houden elkaar echt gezelschap, en dus warm.
Het avondeten bevriest meteen met deze temperatuur en daar heb ik het volgende op gevonden. Ik verwarm een gekookte kip of een koolvisfilet in de magnetron en ren dan met mijn warme Tupperware bakje naar beneden. Snel op een bord lepelen en serveren zorgt ervoor dat beide met een goedgevulde en warme maag de vriesnacht ingaan. Het is lief om te zien dat ze echt zitten te wachten op hun warme maaltijd, ik hoef me maar om te draaien of ze happen al.

Gisteren kocht ik een nieuwe krabpaal bij de dierenwinkel op de Zeilstraat. De winkel wordt gerund door moeder en dochter en de moeder zag me en riep “nou jij komt precies op tijd!” Wat bleek: een mevrouw had een zak met aangebroken kattenvoer gebracht omdat haar kat het allemaal niet at. Ik had al eens verteld dat ik voor zwerfkatten zorg, dus die zak met brokjes stond op me te wachten! Mams gooide er nog een hele stapel proefzakjes bij en zo kon ik thuis de brokjesfeeder helemaal volstorten.
Wat lief.

Ik zie dat ik eigenlijk nog nooit een foto heb geplaatst van het thuis van de buitenkatten. Bij deze.
De hokken staan onder een carport, droog en behoorlijk uit de wind. Voor de komende winter wil ik de hokken van de straat hebben voor extra isolatie want er wordt een extreem koude winter voorspeld. En ik wil dat de buitenkatten zoveel mogelijk warmte hebben om dat te doorstaan.

En weer heb ik een vermoedelijke zwerver bij mijn buitenkatten.
Sinds zondag loopt dit kleine rode ventje op de parkeerplaats. Hij zit op me te wachten als ik ‘s avonds het blikvoer geef en rent en doet om als eerste aan te vallen. Binnen no time schranst hij een half blikje naar binnen en blijft dan bij me in de buurt zitten.
Ik kan hem aaien en voel zijn botjes onder mijn handen.
Het is een ongecastreerd mannetje van nog geen jaar oud, helemaal rood met een prachtige cyperse tekening. Geen plekje wit te bekennen.
Ik heb hem gisteren aangemeld op Amivedi en ga vanavond flyers ophangen in de buurt.
Gelukkig krijgt hij wel te eten en drinken en heeft hij een veilig plekje terwijl ik het baasje zoek.
Of zou het weer een gedumpte zijn?

Even ter herinnering: begin juli vond ik een nieuwe bewoner bij mijn buitenkatten. Een heel lief klein zwart wit poesje met heel veel honger. En een permanent motortje als je haar aaide. Na overleg met Stichting Zwerfkat kon ik haar naar hun opvang brengen want het zag er toch echt naar uit dat de kleine verdwaald was.
Of gedumpt.
Waarschijnlijk gedumpt want niemand is haar komen halen tot nu toe.
Het lieve kind zit nog steeds bij Zwerfkat omdat de asiels bomvol zitten. Maar het gaat heel goed met haar! Ze is inmiddels gesteriliseerd, gechipt en heeft haar entingen gehad. Ze loopt los in de opvang met andere katten en is gewoon een heel lief poesje.
Na het avontuur met Lewis denk ik dat een derde kat geen optie is, hoe graag ik deze kleine friemel ook een gouden mand zou willen geven. Dus als jij op zoek bent naar een lief klein zwart wit meisje met een permanent ronkend motortje, laat het even weten. Deze kleine meid verdient haar eigen plek.

Sinds zondag anderhalve week geleden, woonde er opeens een nieuwe kat bij mijn buitenkatten.
Een kleine zwart met witte poekie, mager, vies en heel aanhankelijk. Ze bleef dicht in de buurt toen ik een blikje opentrok en ging dankbaar eten. Toen het buikje vol was, kwam ze kopjes geven.
Terwijl ik haar aan het aaien was, kon ik de botjes voelen en ik rook haar ook.
Op maandag zat ze op met te wachten, dinsdagochtend ook.
Meteen die dag de reismand gepakt, haar erin gedaan en naar de dichtsbijzijnde da gefietst om te kijken of het kleine ding gechipt was. Helaas, geen chip.
Weer naar huis en teruggezet bij de brokjes en de slaap mandjes. Ze vond met nog steeds leuk ondanks de rit op de fiets in de reismand, en kon niet ophouden met kopjes geven.
Wat nu?
Ze zag er duidelijk verdwaald of gedumpt uit en ze bleef ook maar bij de buitenkatten rondlopen.
Stichting Zwerfkat gebeld voor advies en dat was: haal haar van de straat.
Zo gezegd, zo gedaan en diezelfde avond naar Zwerfkat gebracht. Voor de zekerheid ter plekke nog even langs hun da gegaan omdat er werd gedacht dat ze nog aan het zogen was. Ze was wel zwanger geweest maar niet meer aan het zogen. En aan de buik te voelen was ze weer zwanger.
Het poezenkind wordt deze week naar de da gebracht voor sterilisatie en na herstel daarvan, naar het asiel gebracht. Ik hoop zo dat ze snel een gouden mand vind!

Mijn buurmannen en ik zorgen nu ruim een jaar voor de buitenkatten. Met zekerheid zijn het er drie: het lapje op de foto, een zwart-witte en een wit-zwarte. Alleen het lapje blijft in de buurt als ik de brokjes dispenser controleer, water bijvul en een blikje opentrek. De andere twee zie ik eigenlijk alleen bij toeval, als ik aan kom lopen en zij schrikken van mijn komst. Er is een aantal gezellig mee-etende buurkatten maar die hebben allemaal een baasje en eten van twee walletjes.
De winter was streng met veel sneeuw en kou en ik heb me behoorlijk zorgen gemaakt om de buitenpoezen. We hebben extra voer neergezet en ook opgewarmd tegen het aanvriezen, extra hooi in de hokken gedaan en betere isolatie aangebracht. Het drinkwater bevroor natuurlijk maar dat wisten we op te lossen met suiker in het water. Dat extra suiker was ook weer handig voor extra energie voor de buitenbeestjes.
En ze zijn dus alledrie door de winter heen gekomen, gelukkig maar. Nu is het weer genieten van het warmere weer en onze goede zorgen voor ze!

Mijn buitenpoezen waren bijna door de brokjes heen, dus Stichting Zwerfkat gebeld voor een nieuwe voorraad. Wij kunnen weer vooruit met 20 kilo Whiskas brokjes!