toeters en bellen en taart


Vandaag vier ik dubbel feest: ik blogde een lustrum bij elkaar en Koopa en Bowser zouden vandaag 18 jaar zijn geworden.
Mijn eerste post was op 21 april 2007 over Bowser zijn dertiende verjaardag. Zijn broertje Koopa was toen al 5 jaar over de Regenboog.
Vijf jaar CatChat leverde 872 berichten op, waarvan 162 vermiste katten, 33 onverwachte ontmoetingen maar vooral heel veel foto’s en verhalen over mijn eigen vier katten.
Catnip for everyone!

controle bowser

Controle Bowser
Dan sla je de pagina van je agenda om naar de nieuwe week (ik heb nog een old-school papieren versie) en zie je ‘controle Bowser’ staan. Dat is waar ook, na zijn laatste controle in juli moesten we na 4-5 maanden weer even terugkomen. Dat zou zo’n beetje nu zijn.
Weer met hem in mandje naar da, de hele reis miauwen, en na controle weer snel naar huis. Geen Bowser. Ik mis hem zo enorm.

de laatste

Bowsers laatste spuit met Lantus
Na het overlijden van Bowser heb ik al zijn diabeet-spullen zoals meters, insuline, spuiten en voer weggegeven. Alleen zijn laatste spuit van de ochtend van 18 augustus en de laatste aangebroken Lantus ampul staan nog in de koelkast. En ik kan beide niet wegdoen. Bowser is de hele tijd in mijn hoofd en iedere keer als ik de koelkast deur opendoe zie ik zijn bakje staan. Het geeft houvast.

oorverdovend stil

Bowser

Met heel veel pijn hebben we Bowser op dinsdag 18 augustus laten gaan. Zijn nieren waren helemaal op. Om kwart over 3 waren hij en ik nog samen bij de da en ‘s avonds om half 7 is hij thuis naar de Regenboog gegaan. We waren buiten op het balkon, Bowser lag te slapen toen de da de eerste prik zette. Daarna is hij rustig op schoot bij manlief naar zijn broertje Koopa gegaan. We hebben hem samen naar het crematorium gebracht en hij was vrijdag de 21 weer thuis.
Liefde is ook laten gaan, maar het doet zo verschrikkelijk veel pijn.
Dag Bowser, lieverd, knuffel.Bowser helemaal moe van zijn da tochtJe mooie voetjesNet voordat de da kwamBowser weer thuis

We hebben de as op de sterfdag van zijn broer Koopa, 30 augustus, uitgestrooid over de Amstel. Vanaf dezelfde brug waar we ook Koopa 7 jaar geleden hebben uitgestrooid. De broers zijn nu weer samen.

We hebben zondag eerst Bowser zijn as uitgestrooid en toen heb ik de lege urn erachteraan gegooid, de Amstel in. Ik wilde thuis niet een lege urn hebben. Dan heb je zo’n ding staan, wat moet je ermee.

Het uitstrooien was gewoon mooi. Klein briesje, de as waaide mooi het water in en zonk langzaam. Voordat we dat deden hebben we nog heel lang op de brug gestaan, hangend over de reling. Ik had de urn stevig vast en manlief en ik stonden eigenlijk alleen maar te huilen. En te praten. Toen we er klaar voor waren heeft hij de as uitgestrooid.
De as zit in een boterhamzakje in die urn, met een draadsluiter er omheen. Dat is een beetje suf. Dan sta je toch met een leeg boterhamzakje en het is een beetje onhandig om dat ook in het water te gooien. Thuis in de vuilnisbak gedaan.

Het was weer een verdrietig moment maar ook mooi omdat Bowser en Koopa nu weer samen zijn. Dat levert weer mooie herinneringen op, bijv. van toen ik ze voor het eerst leerde kennen. Manlief had de katten al toen ik hem leerder kennen, ze waren net 1 jaar. Net kitten af maar toen al heel gezellig. Met een flinke borrel erbij hebben we zondag aan leuke momenten gedacht. Verdriet maar veel herinneringen.

9.15 uur

Bowser is weer thuis

Bowser is weer thuis. Afgelopen vrijdag heb ik zijn urn opgehaald bij het crematorium. Hij staat tussen mijn stripboeken in de boekenkast. Op het kaartje erbij staat de crematiedatum en tijd, 20 augustus 9.15 uur. Bowser blijft nog even tussen mijn strips staan. We gaan zijn as uitstrooien op de sterfdag van zijn broertje Koopa, op dezelfde plek waar ons witte spookje is. Zijn de broertjes weer samen.