dag babypoes

En toen lag er opeens een dode kat, aangereden. Compleet mysterie hoe. Eigenaar gevonden maar wat een drama. Waarschijnlijk is het diertje onder de motorkap gekropen van een geparkeerde auto en toen die ging rijden, eruit gesprongen wat hem fataal werd. Vreselijk.

16

Dinsdag ben ik voor de zestiende keer dit jaar met een kat naar de dierenarts gefietst.
Yoshi had opeens een kale staart!
Het is of een allergische reactie op vlooien of verstopte anaalklieren. Die laatste zijn ter plekke uitgeknepen. Yoshi was hevig beledigd 🙁
Meteen bij thuiskomst de poezenboys in de Stonghold gezet ter preventie.
En gisteren heb ik het huis van voor naar achteren grondig gezogen, gedweild en alle mandjes en kleedjes gewassen.
Ik was heel benieuwd wat de bezoekjes dit jaar bij elkaar gekost hebben.

1969,50 euro.

Djeez.

meowth

meowth
Ik was Pokemons aan het vangen via een enorme omweg en hoorde een door merg en been gaande miauw. In een portiek lag een zwaargewonde kat. Waarschijnlijk aangereden.
Meteen de Dierenambulance gebeld die gelukkig al onderweg waren omdat iemand anders ook al had gebeld.
Ik ben bij het diertje gebleven.
dierenambulance
De Dierenambulance reed rechtstreeks naar de dichtstbijzijnde dierenkliniek.
zwartwittepoes
En helaas is hij overleden. Beestje was niet gechipt.
Dag Meowth, je was in elk geval niet alleen toen je over de regenboog ging.
overleden
UPDATE
Toen ik gisteren een foto ging maken van het blauwe briefje, werd ik aangesproken door een man.
Hij vroeg of ik zijn kat had gevonden? Liet de foto zien en ja, het was zijn kat Fox.
De meneer was nogal aangedaan en ik dacht dat hij zei dat Fox van het dak gevallen was (4 hoog) en niet aangereden. Ik heb hem sterkte gewenst en naar het asiel verwezen.

gestrand

Gestrande duif
Slechts glas zat tussen Mario en gestrande duif 🙂
Yoshi zat heel verbaasd aan mekkerende Mario te snuffelen en zag pas in tweede instantie zijn potentiële diner. Als het kon was Mario dwars door de ruit zijn hapje gaan halen.
Maar gelukkig was daar het vrouwtje! Zij heeft zielige duif met handdoek gevangen en buiten veilig neergezet.

dag zwartwitje


Vorige week donderdag gaf ik de buitenkatten eten. Toen ik me omdraaide zag ik dat de schuwste van het trio in het mandje was blijven liggen. Zwaar ademend, met een reutelende ademhaling en zwoegend voor elke teug.
Ik ben meteen naar boven gerend om een reismand te pakken om het dier proberen te vangen. Helaas glipte hij op het laatste moment naast de mand. Ik maakte me stevige zorgen over hem want zo dichtbij was ik nog nooit geweest, het dier moest wel heel erg ziek zijn. Vervolgens zag ik hem het weekend niet meer.
Vandaag vond ik hem bij thuiskomst dood in het slaaphok. Ik heb staan janken als een klein kind.
Met handschoenen aan hebben manlief en ik hem uit het hok gehaald en in een vuilniszak gedaan. Morgen breng ik hem naar het crematorium voor een waardig afscheid.
Dag zwartwitje.

mijn dagelijkse dosis dierenleed


Elke dag weer word ik zo verdrietig, boos en misselijk van al het dierenleed om mij heen. Verwaarloosde paarden, gedumpte katten, opgesloten honden, proefdieren, dieren die op een dodenlijst staan, Roemenie en de zwerfhonden, de bio-industrie, China en het eten van katten en honden en de lijst gaat maar door.
Dieren in pijn, verwaarloosd, zonder eten, zonder drinken, zonder liefde, gemarteld, gedumpt, gedood.
Soms kan ik er tegen, vaker niet.
Vaak zit ik jankend achter mijn PC een bericht te lezen en vervloek ik de mens, het grootste beest wat er is. Zo ook vandaag door de berichten op de Dierenthuis site.
Een gedumpt kitten op een bospad.
Een verwaarloosde en in beslag genomen herder.
Ik heb voor vandaag mijn portie weer gehad.
Morgen weer.
En overmorgen.
En de dag erna.
Houdt het ooit op?

dag beau


Afgelopen zaterdag hoorde ik dat buurhond Beau de dag ervoor was overleden.
Beau de Berner was de hond van onze buren op de gang, en als heer van formaat met een eigen blog. Altijd als onze poezen op de gang lopen, moesten we goed luisteren of we niet zijn hondenlift hoorden of de gewone mensenlift. Dan kon het zomaar zijn dat Beau opeens op de gang stond, vol enthousiasme bij het zien van die twee katten. Zijn staart ging omhoog, zijn ogen fonkelden en hij stond in de startblokken om kennis te maken met Mario en Yoshi. Deze hond van 50 kilo deed geen vlieg kwaad maar mijn katten dachten daar anders over. Als een schicht zag ik twee vluchtende poezels heel hard naar hun eigen deur rennen, Beau vol verwachting achterlatend.
In al die jaren dat we buren zijn, zijn die toevallige ontmoetingen een paar keer voorgekomen. Buurman en Beau hebben zelfs een keer voor onze open voordeur gestaan, waarachter Mario zat. Beau zat kwispelend in de gang, Mario achter de deur met een hele dikke staart. Maar hij liep niet weg, hij kwam steeds dichterbij en vond het heel interessant. Beau ook, die ging er uiteindelijk bij liggen, grote kop op zijn poten, zijn staart als een dol ventje heen en weer. Tot Mario uiteindelijk heel hard wegrende, Beau helemaal teleurgesteld achterlatend.

Dag Beau, grote vriendelijke reus, je volgende reis is begonnen.
Bij ons op de gang is de stilte oorverdovend.