dag beau


Afgelopen zaterdag hoorde ik dat buurhond Beau de dag ervoor was overleden.
Beau de Berner was de hond van onze buren op de gang, en als heer van formaat met een eigen blog. Altijd als onze poezen op de gang lopen, moesten we goed luisteren of we niet zijn hondenlift hoorden of de gewone mensenlift. Dan kon het zomaar zijn dat Beau opeens op de gang stond, vol enthousiasme bij het zien van die twee katten. Zijn staart ging omhoog, zijn ogen fonkelden en hij stond in de startblokken om kennis te maken met Mario en Yoshi. Deze hond van 50 kilo deed geen vlieg kwaad maar mijn katten dachten daar anders over. Als een schicht zag ik twee vluchtende poezels heel hard naar hun eigen deur rennen, Beau vol verwachting achterlatend.
In al die jaren dat we buren zijn, zijn die toevallige ontmoetingen een paar keer voorgekomen. Buurman en Beau hebben zelfs een keer voor onze open voordeur gestaan, waarachter Mario zat. Beau zat kwispelend in de gang, Mario achter de deur met een hele dikke staart. Maar hij liep niet weg, hij kwam steeds dichterbij en vond het heel interessant. Beau ook, die ging er uiteindelijk bij liggen, grote kop op zijn poten, zijn staart als een dol ventje heen en weer. Tot Mario uiteindelijk heel hard wegrende, Beau helemaal teleurgesteld achterlatend.

Dag Beau, grote vriendelijke reus, je volgende reis is begonnen.
Bij ons op de gang is de stilte oorverdovend.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *