Als kat zijnde maakt het niet wat voor doos het is, het is een doos. Daar moet je in. Dat Mario er al in zit maakt het alleen maar leuker!

Ik kan hier uren naar kijken, zo lief.

Thuiswerken is zo slecht nog niet 🙂

En toen zat ik opeens met Luigi bij de dierenarts. Hij was zo raar aan het doen: schrikkerig, bang, stress, verstoppen. Voorlopige conclusie: oormijt. Er kwam een enorme hoeveelheid zwarte smurrie uit zijn oren, het arme kind. Nu maar hopen dat dit het was en hij weer zijn gezellige zelf wordt. Omdat het extreem besmettelijk is, mag ik morgen met Mario voor controle.

De kleine sloper is vandaag jarig en alweer VIJF geworden! Wat gaat het snel. En hij vindt borstelen fijn! Eindelijk weer eens een vriendje die het lekker vindt en er ook voor gaat liggen. Voor zijn verjaardag kreeg hij een extra lange borstelsessie, buiten op het balkon.