met smaak


Steeds vaker liggen Mario en Yoshi bij elkaar en tegen elkaar aan te slapen. Yoshi blijft een beetje een brombeer maar bij begint de kleine beer toch steeds leuker te vinden.
Afgelopen weekend lagen ze samen in de vensterbank en Yoshi snuffelde aan Mario en begon hem toen te wassen! Eindelijk, en zonder grommen of blazen. Het scheelt dat Mario rustiger is geworden, hij is nog steeds een nieuwsgierig ventje maar het wilde en onbesuisde kitten-gedrag is minder. Hij heeft wel zijn vaste streken maar Yoshi is daar steeds minder het lijdend voorwerp van. Wordt het toch nog gezellig in huis.

gespelde boys

Na het succes van de Ploesie van en voor Mario bedacht ik me geen moment: ik wil van al mijn katten ploesies. Zo gezegd, zo gedaan en per mail de bestelling geplaatst bij Luna. En die zit vandaag heel pittig te spelden en te naaien en twittert tussen de bedrijven door 🙂
Kan niet wachten tot het einde van de dag!

bloed tussen de brokjes


Ik liep even naar de slaap- en voederplek van de buitenkatten.
Huh?
Moest even twee keer kijken maar er zit een enorme bloedsplat op de buitenkant van de feeder! Niks op de brokjes, ervoor of erachter, alleen op de voorkant. Wat is hier gebeurd?
Snel rondje parkeerplaats gedaan en ik zag 3 van de buitenkatten levend en wel, zonder wonden.
De duiven vinden de brokjes ook lekker. Zou zo’n vliegende rat gedacht hebben dat hij best wel een brokje mee kon pikken? Was het wel zijn laatste…

isolde en srikandi


Sinds zaterdagavond zorg ik voor Isolde en Srikandi, de Siamese dames van mijn vakantievierende buurmannen. En hoe bizar, Isolde is een suikerpoezel. ‘s Ochtends gaat mijn wekker om kwart voor 8 om rond 8 uur Isolde haar ontbijt te brengen en haar Caninsulin injectie. En ‘s avonds om 8 uur volgt spuit nummer 2.
Ik ben het prikken niet verleerd, alleen is een Siamees een hele andere kat dan mijn hius-tuin-en-keuken kater Bowser. Die had een lekkere dikke vel en daar kon je met gemak een tentje maken tussen de schouders om een prikje te zetten.
Een Siamees is compleet Andere Koek! Dunne vacht, niks teveel vel en een tentje maken ho maar.
Gelukkig is Isolde geduldig en gaat ze rustig liggen terwijl ik een plekje zoek tussen de schouderbladen. Daarna knuffelen we uitgebreid en is het prikje alweer vergeten.
Op de foto zie je Isolde naast me op de bank terwijl ze knorrend omkijkt voor nog meer cuddles.