Monthly Archives: November 2011

dag zwartwitje

Posted on by
Reply


Vorige week donderdag gaf ik de buitenkatten eten. Toen ik me omdraaide zag ik dat de schuwste van het trio in het mandje was blijven liggen. Zwaar ademend, met een reutelende ademhaling en zwoegend voor elke teug.
Ik ben meteen naar boven gerend om een reismand te pakken om het dier proberen te vangen. Helaas glipte hij op het laatste moment naast de mand. Ik maakte me stevige zorgen over hem want zo dichtbij was ik nog nooit geweest, het dier moest wel heel erg ziek zijn. Vervolgens zag ik hem het weekend niet meer.
Vandaag vond ik hem bij thuiskomst dood in het slaaphok. Ik heb staan janken als een klein kind.
Met handschoenen aan hebben manlief en ik hem uit het hok gehaald en in een vuilniszak gedaan. Morgen breng ik hem naar het crematorium voor een waardig afscheid.
Dag zwartwitje.

mijn dagelijkse dosis dierenleed

Posted on by
5


Elke dag weer word ik zo verdrietig, boos en misselijk van al het dierenleed om mij heen. Verwaarloosde paarden, gedumpte katten, opgesloten honden, proefdieren, dieren die op een dodenlijst staan, Roemenie en de zwerfhonden, de bio-industrie, China en het eten van katten en honden en de lijst gaat maar door.
Dieren in pijn, verwaarloosd, zonder eten, zonder drinken, zonder liefde, gemarteld, gedumpt, gedood.
Soms kan ik er tegen, vaker niet.
Vaak zit ik jankend achter mijn PC een bericht te lezen en vervloek ik de mens, het grootste beest wat er is. Zo ook vandaag door de berichten op de Dierenthuis site.
Een gedumpt kitten op een bospad.
Een verwaarloosde en in beslag genomen herder.
Ik heb voor vandaag mijn portie weer gehad.
Morgen weer.
En overmorgen.
En de dag erna.
Houdt het ooit op?

residence des chats en plein air

Posted on by
2


Ik zie dat ik eigenlijk nog nooit een foto heb geplaatst van het thuis van de buitenkatten. Bij deze.
De hokken staan onder een carport, droog en behoorlijk uit de wind. Voor de komende winter wil ik de hokken van de straat hebben voor extra isolatie want er wordt een extreem koude winter voorspeld. En ik wil dat de buitenkatten zoveel mogelijk warmte hebben om dat te doorstaan.

dutch

Posted on by
3


Gewoon een heerlijke foto van Dutch en Pun’kin.
Nooit in het ecchie ontmoet, ook het baasje niet, maar via email houden we elkaar op de hoogte van onze poezels. Als jij jouw poezelige vriendjes ook wilt voorstellen, laat het dan weten in de comments hieronder en ik neem contact met je op.

rust

Posted on by
Reply


Het beste moment van de dag. Gewerkt, alle klusjes in huis gedaan, en dan op de bank zitten met Yoshi op schoot.
Volgens mij kijken we er allebei altijd naar uit. Ik hoef maar richting bank te lopen en met het kleedje te wapperen of daar is meneer al. Heerlijk.

veilige haven

Posted on by
3


De aanloopkatten bij mijn schoonouders hebben een veilige haven dankzijn hen. Hun leven zou een heel stuk minder zijn als zij ze niet zouden opvangen. Beide katten wonen overdag bij hun de bank, krijgen heel veel knuffels en aandacht en vooral, eten. Thuis krijgen ze af en toe eten, geen aandacht, en aan het gedrag te zien, vaak een snauw en een schop. De enige plek die ze hebben is een mandje in de onverwarmde schuur.
Het poezenkind heeft gisteren de hele middag bij mij op schoot gelegen, knorrend en kopjes gevend. Zo’n lieve kat, wie wil daar nou niet voor zorgen?

ontstoken

Posted on by
1


Gisteren ben ik met Mario naar de da gegaan voor de jaarlijkse check en inentingen. Tijdens het consult had ik helaas geen tijd om foto’s te maken want Mario was het er NIET mee eens. Hij is zo sterk en dwars, ik kon hem alleen maar vasthouden terwijl de da hem bekeek en bepotelde.
Het ventje ruikt niet fris uit zijn bek en de oorzaak is ontstoken tandvlees. Tanden poetsen gaat echt niet bij hem, daarom eet hij vanaf vandaag grote Dental brokken waarbij hij wel moet kauwen ter stimulatie van het tandvlees. Een van zijn oren was wat viezig maar dat bleek alleen oorsmeer te zijn.
De da vond Mario niet te dik maar wel fors. Hij werd nog even op de arm genomen om dat aan te geven maar Mario wilde maar een ding: in het mandje en naar huis.
Helaas nog niet, er moest eerst nog een prikje in een een anti-wormenpil. Toen was het echt wel klaar en mocht hij weer mee. Bij thuiskomst viel hij als een blok in slaap van zijn Grote Avontuur 🙂