Alhoewel Bowser al gegeten heeft, is er blijkbaar nog een plekje over. Meneer staat vol overgave de wok schoon te likken. 

Net als een mens met suikerziekte, moet ook een kat met suikerziekte regelmatig gemeten worden om zijn waardes te weten. Op basis daarvan pas je de dosis insuline aan. Toen Bowser net suikerziekte had moest hij wekelijks naar de da om bloed te laten prikken. En werd vervolgens zijn insuline dosis verhoogd. De wekelijkse ritjes met Bowser in mand naar de da waren hel, voor hem en voor mij. De eerste 2-3 keer liet hij het bloed prikken nog wel toe maar daarna niet meer. Het werd een steeds groter gevecht, waarbij ook nog eens door de stress zijn waardes alle kanten uitvlogen. Bij ongeveer het zevende tripje naar de da stelde zij zelf voor dat wij zelf moesten gaan meten thuis. Nou graag!

Via de apotheek kocht ik een Accu check meter, prikkers en teststrips. Samen met manlief aan de slag om bloed te prikken. Je hebt 2 mogelijke plekken: in het randje van een oor of via een voetzooltje. Wij doen voetjeprik, de meeste andere suikerkattenbezitters kiezen voor oortjeprik. Je prikt wat bloed (dat vindt Bowser prima) en houdt de teststrip erin. Binnen no time weet je de waarde. In overleg met de da (per telefoon of mail) passen wij de dosis eventueel aan. Op de foto hierboven zie je Bowser zijn la met alle benodigdheden: 2 meters, een voorraad prikkers, spuiten, teststripjes, batterijen, schriftje met alle metingen en een flesje alcohol om zijn kussentje schoon te maken, vooraf en achteraf. De Dextro is voor noodgevallen als Bowser een hypo krijgt. Ik heb deze nog liggen maar gebruik nu appelstroop, dat is veel sneller (de dextro moet je eerst oplossen in water en af laten koelen, daar heb je geen tijd voor bij een acute hypo). Met onze eigen metingen hebben we heel wat stress bij Bowser voorkomen, een paar hypo’s tijdig opgespoord en laten we wel wezen: ook heel veel dure tripjes naar de da bespaard.

Bowser zingt altijd hetzelfde liedje als hij van de lavendel plant buiten heeft lopen eten en weer binnenkomt. Het liedje gaat altijd: MAUW MAHAUW MAUWAUW WIAUWIAU WIUWIU MIUMIU MIU MIU MAUW, gevolgd door een flinke braakpartij. Doordat hij altijd hetzelfde liedje inzet, hebben manlief of ik alle tijd om de keukenrol te pakken, Bowser op te pakken en een tapijtje van papier neer te leggen voor zijn neus, voordat hij daadwerkelijk aan het kokhalsen begint. Ook het kokhalsen heeft een kenmerkend geluid: ba ba ba ba ba ba ba BA BA BA BA BA. In een grote finale braakt hij schuim, wat haren en de lavendel zelf. Altijd 2 keer achter elkaar, hij is heel consequent, en dan is het Bowser liedje weer voorbij.