Ik kreeg meteen het Anton Pieck gevoel bij dit schilderij van Bert Notenboom. Anton Pieck is voor mij het sprookjesbos in de Efteling; het sprookje van de rode schoentjes, de waterput van Vrouw Holle, Sneeuwitje en natuurlijk Roodkapje met de grote boze wolf (en dat ene geitje wat in de grote staande klok verstopt zit). Dat allemaal kwam in me op terwijl ik de schilderijen van Notenboom zat te bekijken. De kittens zijn zo levendig, zo echt, ze zouden zo uit het doek kunnen dartelen om hier aan de bank te krabbelen. Net zo echt als de kok en de koksjongen in het kasteel van Doornroosje; de kok staat halverwege een oorvijg aan de jongen en iedere keer weer denk je: nu komt echt de klap.