Hoe ouder hoe gekker: Bowser vertoont kitten gedrag en zit achter zijn eigen schaduw aan. Hij snapt nog steeds niet dat hij het zelf is en harkt als een debiel over de grond achter dat bewegende dingetje aan. Dat ben je zelf slimpie.
Bowser maakt een punt: hij past in de koffer dus hij gaat voortaan mee op vakantie. Manlief was even een weekend weg en de koffer ligt nog te luchten op de grond. Bowser laat duidelijk merken dat hij in de koffer past en dus geen reden ziet om voortaan niet mee te mogen.
Het raakt weer tegen etenstijd, genoeg reden voor Bowser en Yoshi om met de staarwedstrijd te beginnen. Beide heren zijn dicht bij me in de buurt en houden me alleen maar in de gaten. Staren naar me. Met grote ogen, met grote hongerige ogen. Met knorrende buikjes. Echt waar, ik hoor Yoshi’s maag knorren! Hij doet nu alsof eten niet belangrijk is en ligt naast me op de kast, maar ondertussen kijkt hij door zijn luikjes naar het vrouwtje.
“Vrouwtje doet us blikje open maken! Ik heb honger” (nee Yoshi, honger hebben ze in de Derde Wereld, jij hebt trek).
Tijdschrift LINDA. van juni heeft als thema dierenliefde. Ze las weer heerlijk weg zoals eigenlijk alle edities, maar het was erg leuk om de verhalen over de kattenvrouwtjes te lezen. Van 10 tot 62 katten, van zwerfkat tot raskat, allemaal zijn ze even geliefd. Ook Alice van Dierenthuis stond erbij met haar professionele kattenopvang in Aarle Rixtel. Maar voor hoe lang nog??
Het kan je niet ontgaan zijn dat Dierenthuis structureel wordt weggetreiterd op hun nieuwe locatie in Aarle Rixtel. Een klagende buurman, een mierenneukende harteloze PvdA-lul-burgervader die alle communicatie structureel weigert en de dier-onvriendelijke Brabantse boeren doen er alles aan om Dierenthuis te ruimen. Letterlijk, want waar moeten al deze honden en katten heen als er geen Dierenthuis is?
Dierenthuis moet blijven en kan alle steun gebruiken. Teken de petitie of word donateur. En zegt het voort zodat zoveel mogelijk dierenliefhebbers op de barricade klimmen voor de honden en katten van Dierenthuis!
Bowser kan er af en toe bijliggen als een aangespoelde zeehond. Hij ligt dan voor pampus in zijn volle omvang diep te slapen, iedere centimeter van hem uitgespreid over de grond. Dat is toch net een aangespoelde zeeleeuw? (wel met streepjes, dat wel).
Je ziet ze zo vaak hangen: A4tjes op bomen met een foto van een vermiste poezel. In dit geval Tom Poes, een kleine schuwe cyper met 3 witte laarsjes en 1 witte sok. Nou zag ik in de buurt waar deze oproep hangt een kleine gestreepte kat lopen en ik ben nog teruggefietst om te kijken of het Tom was. Maar toen zag ik haar niet natuurlijk. Het lijkt me vreselijk als je kat zoek is en ik vraag me ook altijd af of hij/zij nog terug naar huis komt. Ik hoop het voor de baasjes van Tom, er wordt naar haar uitgekeken.
Als je in de buurt van de Wilhelminastraat/het WG terrein in Amsterdam deze kleine vriendin ziet, bel dan even het nummer wat op het A4tje staat.
Met vriendin K. naar Art Amsterdam geweest op een extra-gratis perskaart. Amazing, ik schijn opeens freelance wat te doen en binnen ben je (tip voor de persmap: kunsteRnaar is met maar 1 R en wel achteraan het woord). En nog wel op de openingsavond, wat een keur aan ruitjesbroeken, gouden vrouwen en enorm enthousiaste begroetingen (He, jij ook hier! Wat leuk!) opleverde. Ik ging om kunst te kijken maar was even zo verrast door Het Type Mens wat er rond liep. Afijn, de kunst daar kwamen we voor (en de rosee) en we werden niet teleurgesteld. Heel veel mooie & fijne dingen gezien, kunst die ik wel aan mijn muur wil hebben. Helaas hangt aan alles een Prijskaart (hoofdletter P jawel) en hoe graag ik ook zou willen, het kan er niet van af. Maar ik heb dingen gezien die zo mooi zijn dat het fijn zou zijn om budget te hebben, om zonder naar het Prijskaartje te kijken zoiets ter plekke te kunnen kopen.
Ik was vooral into foto’s en objecten met honden erop;Â vriendin K. had het met vogels trouwens. We liepen tegen de Weimaraner foto’s van William Wegnam aan en echt, die had ik zo mee naar huis willen nemen. Ware het niet dat het genoemde Prijskaartje….
… en waar liggen Bowser en Yoshi? Op de warmste plek: in de kledingkast op mijn koffer. Bowser lag er het eerst en Yoshi dook er natuurlijk meteen bovenop. Beide heren zijn enorm warm en plakkerig en harig; binnen vinden ze kennelijk lekkerder dan buiten in de schaduw op het balkon. Rare jongens.
