Mijn moeder verzamelt lelijk glas. Ik noem het lelijk glas, zij ook, maar eigenlijk is het heel mooi spul van Murano. Van die sierlijke glazen objecten in prachtige kleuren en bizarre vormen. Op de een of andere manier loop ik er altijd tegenaan en zodoende heeft mams lelijk glas uit Maastricht, Antwerpen, de verzamelbeurs in Utrecht en waar ik ze ook maar kan vinden voor een redelijke prijs. De prijs is in de loop der jaren enorm gestegen maar toch vind ik met regelmaat echt heel lelijke exemplaren – mooi van lelijkheid dus! Mijn moeder heeft een kast vol lelijk glas, zelf heb ik ook een tik van de molenwiek gekregen want stiekum vind ik het mooi, van lelijkheid. En dus heb ik zelf twee lelijkerds in huis. Een onwijs raar gevormd paars ding en een waanzinnig grote grillige schaal in blauwig-roodbruin. En laat Mario daar nou net inpassen! En Yoshi niet 🙂