Vier poezels in Hipstamatic mode, van boven naar beneden Mister Woo, Mario, Yoshi en Tijger.

Het personeel van Mister Woo is even een weekendje weg en ik zorg voor de thuisblijver. Dat is heel makkelijk, want Mister Woo is niet zo moeilijk. Wel met een gebruiksaanwijzing, dat wel, maar ontbijt is ontbijt. En diner is diner. En de liefde van een kat gaat, net als bij de mens, ook door de maag.
Er wordt natuurlijk eerst uitgebreid gekletst en geknuffeld, dan pas gegeten. En na het eten worden de snorharen flink gepoetst, uiteraard in het ochtendzonnetje. Niet getreurd Jimbo, vanavond zijn het baasje en vrouwtje alweer thuis! Ja psies, ze komen door die deur weer thuis 🙂

Op visite gaan is leuk, op visite gaan bij vrienden met katten is nog leuker!
Chardonnyaatje erbij, zonnetje erbij, en dan twee Heilige Birmanen ontmoeten. Prachtkatten.
Dit zijn de broers Jack en James. Zo zacht en fluffy en mooi en lief en het is dat ze niet in mijn handtasje pasten maar ik had ze zo mee naar huis genomen.

Als donateur van Dierenthuis wilde ik meer doen dan maandelijks geld doneren en op verzoek chauffeuren tussen Dierenkliniek Makatsi en Aarle-Rixtel. Deze dieren en hun fantastische verzorgers verdienen meer aandacht en meer donateurs. Daarom ben ik met toestemming van Dierenthuis een Facebook fan-pagina begonnen op Facebook.com/Dierenthuis.
Zit je ook op Facebook en wil je dagelijks de laatste nieuwtjes lezen over de dieren bij Dierenthuis, klik dan op de Facebook.com/Dierenthuis link. Klik op de Dierenthuis feestboek pagina op ‘Like’ en je leest mee. Natuurlijk kan je ook zelf berichten posten over je eigen bezoek aan Dierenthuis, het dier wat je op afstand geadopteerd hebt en natuurlijk foto’s en filmpjes plaatsen.

In Hawai’i hebben ze naast tsunami’s (vorig jaar dus ook al! zou het aan ons liggen?) ook poezels!
Deze ontmoetten we op de Ulupalakua Ranch aan de oostkant van het eiland. Mandy heet ze, en er stond zo’n beetje een wachtrij om haar te knuffelen. Een purrende dame, en zo te zien zwanger. Ze liet zich de aandacht welgevallen. Ik ook 🙂 was er ondertussen wel aan toe.

Buurkat Jimmy Woo heeft een prachtige snuit!

Even naar de dierenwinkel op de Zeilstraat is nooit ‘even’. Bij binnenkomst moet ik alle 5 de poezels aaien en alle 5 evenveel aandacht geven. En de blikjes en zakjes moeten gekeurd worden voordat ze in mijn mandje verdwijnen. Hele klus dus en altijd gezellig!
Op de foto Bas, midden in een kroelpartij.

Dierenthuis vroeg of ze nog een keer een beroep konden doen op ons om vier bewoners van Dierenkliniek Makatsi weer naar Dierenthuis te brengen? Natuurlijk!
En zo reden we gisteren van Amsterdam naar Nieuw-Amsterdam om daar 4 zwarte poezels op te halen. Onder luid gezang ging het richting Aarle-Rixtel waar ze met grote ogen om zich heen zaten te kijken. Waarop wij weer met lege auto terug naar Amsterdam reden. Totale rit: 570 kilometer 🙂

Sam van vriendin T. zat gewoon mooi te wezen.