Eens in de zoveel tijd moeten de catz preventief behandeld worden tegen vlooien en teken. Ze komen buiten, dus ze nemen vast wat mee. Niet dat ik iets op ze vind bij het kammen, maar toch. En iedere keer is het drama bij Yoshi.

Yoshi reageert compleet in paniek als hij het doosje al ziet. Als ik het pipetje uit de verpakking haal, hoort hij het al. Het topje eraf breken: meneer stormt onder de bank en weigert er onderuit te komen. Met veel moeite kind in de houdgreep en vervolgens met 1 hand proberen zijn vacht uit elkaar te duwen om de smurrie op zijn huid aan te brengen. Leuk zo’n blauwe rus, het lukt me niet op bij de huid uit te komen door de dubbele vacht. Op hoop van zegen tussen zijn schouderbladen en meneer springt uit mijn armen en rent door het huis.  Vervolgens is hij uren van slag: knipperen met zijn ogen, schokken, rennen, wassen en heel bang voor mij. Extreem bang voor mij. En dat de hele dag. Gezellig is anders.

Bowser daarentegen kijkt me aan en laat het toe. Hij kijkt me wel verontwaardigd aan dat ik dat stinkspul op hem spuit, maar verder niets aan het handje. Hij knort er weer vrolijk op los en is niet boos op me.

Yoshi is gisteren de hele dag boos op me geweest, schoot weg als hij me zag en weigerde bij me in de buurt te komen. Vannacht was hij het gelukkig weer vergeten en heeft hij als een warme bontmuts op mijn hoofd gelegen. Ik ruik nu nog steeds naar Frontline, hij heeft het als wederkwitantie gewoon allemaal in mijn haren gesmeerd. Nou mooi, ben ik ook vrij van vlooien en teken.