Zodra ik op de bank ga zitten, met het kleedje op schoot, komt Yoshi aanlopen en springt erop. Hij is mijn vaste bankhanger, elke avond weer. Luigi wil dat nu ook en drentelt wat voorzichtig heen en weer en springt er dan bij. Hij wil zo dicht mogelijk bij Yoshi liggen, maar die heeft daar duidelijk een mening over. Dit is het compromis 🙂
Afgelopen zondag mocht Yoshi zestien kaarsjes uitblazen!
ZESTIEN! Lieve grijze oude sok.
Ik dacht dat het in kattenjaren 90 was maar die telling klopt niet. Wat het wel is, kwam ik even niet uit 🙂
Op zijn buik begint inmiddels weer vacht te groeien, alleen is hij weer begonnen aan het kaal plukken van zijn rug. Ik laat het maar zo geloof ik.
Yoshi is heel goed hersteld van zijn alvleesklieronsteking, gelukkig. Ik vond dat hij wel iets zachts mocht en kocht bij Ina van Cats & Things deze wigwam.
Uiteraard moest de jongste bediende erin.
En toen eindelijk Yoshi in het mandje lag, moest Luigi toch proberen erbij te komen.
Etterbakje <3
In een week tijd heb ik 1018,70 uitgegeven aan de dierenarts en de spoedkliniek.
Yoshi mocht vier keer mee in het mandje, Mario 1 keer.
Mario is weer helemaal zichzelf, Yoshi niet.
Uit zijn buikecho kwam dat de alvleesklieronsteking weer rustig is en dat zijn organen er goed uitzien. Bij thuiskomst ging hij zijn kaalgeschoren buik schoonlikken. Dusdanig dat hij er een grote rauwe schaafplek van maakte. Gisterenavond zijn we naar de spoedkliniek gegaan omdat hij zo’n pijn had aan zijn huid. Met een wondzalf en een rompertje tegen het likken gingen we weer naar huis.
Vanochtend Metacam gehaald tegen de pijn en zo gaan we het weekend in 🙁
Yoshi at al dagen slecht en wilde helemaal niets meer eten. Op donderdag naar de da gegaan want ik vertrouwde het niet. Groot bloedonderzoek met de uitslag op zaterdag: alles goed behalve de alvleesklier. Het lijkt op een herhaling van 2,5 jaar geleden.
Vanochtend weer met hem naar de dierenarts voor pijnbestrijding en eetlustopwekkers, woensdag gaan we voor de buikecho.
En op vrijdag zat ik ook nog met Mario bij de dierenarts, die wilde ook niet meer eten maar alleen maar overgeven.
Met hem gaat het nu weer goed met maagzuurremmers en pijnbestrijding.
Ik hoop niet dat dit de voorbode is van maandelijkse da-bezoeken…
Het is 30.5 graad in huis. De poezen hebben het warm.
Zelfs Yoshi doet iets wat hij normaal nooit doet: op de grond liggen.
Het is geen artrose.
Dat is goed nieuws natuurlijk!
Maar wat het wel is, dat kaal eten van zijn rug, dat blijft de vraag.
Het is waarschijnlijk stress maar waar die stress vandaan komt is onduidelijk.
We speuren verder naar een oplossing.
Maar kijk eens hoe lief hij bij mij op schoot ligt, en dat altijd als ik het kleedje pak.
Afgelopen vrijdag ben ik met Yoshi naar de dierenarts geweest. We willen weten waarom hij zijn rug kaal eet. Yoshi is nu ruim 15 jaar, een oude man van 80+ in mensen jaren.
Dierenarts Marnix heeft groot onderzoek gedaan, inclusief bloedonderzoek. Ik was heel bang voor de nieren maar die doen het goed. Dat kaal eten komt waarschijnlijk doordat Yoshi artrose heeft. Hij heeft pijn in zijn onderrug en gaat aan zijn vacht knagen, als remedie ertegen. Hij zit nu eerst 10 dagen aan de metacam pijnstilling. Daarna hebben we telefonisch contact over hoe nu verder. In geval van twijfel gaat Yoshi terug voor röntgenfoto’s.
Na 3 dagen pijn-bestrijding zie ik wel dat Yoshi beter beweegt maar het haren trekken is nog niet opgehouden. Wordt vervolgd.
Yoshi ziet er niet uit op het moment. In het verleden heeft hij al eens zijn staart kaal geplukt, maar nu was zijn rug aan de beurt. Waarom weten we niet.
Op het moment groeit het kale stuk weer aan en zie ik hem niet meer plukken.
