
Jahaaaa we hebben een kantoorkat: Bob!
Bob is de kat van mijn collega en Bob gaat mee naar kantoor. Hij vindt het hier geweldig, met veel aandacht en overal plekjes voor bird-TV.
Jahaaaa we hebben een kantoorkat: Bob!
Bob is de kat van mijn collega en Bob gaat mee naar kantoor. Hij vindt het hier geweldig, met veel aandacht en overal plekjes voor bird-TV.
Ontmoeting onderweg, uiteraard even lekker aaien.
Niet elke kat die ik buiten tegen kom is een zwerfkat natuurlijk. Maar als ik dan in Spanje zo’n lieverd tegenkom, op een bankje alleen aan een hele drukke weg, dan twijfel ik toch. In Spanje gaan ze heel anders om met huisdieren, en dan zeg ik het nog netjes.
Dan rij je weg en denk je toch: ik zou je zo graag mee willen nemen …
Knuffelen in Noorwegen!
Dit is Rocky, de poes van 1 van mijn buren. Ze is een heel ondernemende dame en volgt haar personeel overal. Het liefst gaat ze mee boodschappen doen! Als je haar roept komt ze altijd aanlopen, en kopjes geven.
Hier staat ze voor mijn voordeur en het lijkt wel alsof ze op visite wil gaan bij Luigi. Dat zou nog wel eens heel leuk kunnen worden ook 🙂
Al jaren kom ik bij dezelfde Primera voor post en pakketjes. En ik kijk altijd of de Primera-poes lekker warm op de toonbank ligt, in voor een aai en een knuf. Hij wordt nu wel heel dun en oud. Maar wat een lief snoetje <3
Begin het nieuwe jaar met een een foto van Poes!
De ooit aanloopkat van mijn schoonouders, maar na jaren officieel trouwe bankhanger en voetenwarmer-in-bed. Met mandjes, kleedjes en zelfs een eigen kattenbak.
Poes is nu echt een oude dame, doof en met hier en daar kwakkeltjes maar ze doet het nog heel goed.
Oud en nieuw vond ze verschrikkelijk, ze kon het niet horen maar de lichtflitsen zag ze wel. Mijn schoonouders hadden haar binnen gehouden en vonden haar uiteindelijk na lang zoeken boven verstopt. Maar gelukkig is die ellende weer voorbij.
Mijn poezen reageren alle drie verschillend op vuurwerk. Yoshi heeft zijn eigen panic room, waar hij naar toe sluipt bij de eerste harde knal. Rond een uur of 4 ‘s nachts kruipt hij daar weer uit om hard knorrend op mijn hoofd te gaan liggen.
Luigi was vorig jaar niet bang, dit jaar wel. Hij verstopte zich achter het bed en kwam daar na de laatste knal pas uit.
Mario interesseert het helemaal niets. Die lag languit de knorren op de bank, slapend door alle heisa heen.
Wanneer komt nu eindelijk dat vuurwerk verbod?
Dit poesje zie ik vaak buiten wachten, tot de deur weer opengaat.
Een kattenluikje zou een betere oplossing zijn 🙂
Paco bij Gent aan de Schinkel.
Mijn schoonouders hebben officieel de verwaarloosde poezen van de buren geadopteerd. En wat blijkt: het zijn moeder en dochter. Moeder is de rode, dochter is de grijze.
Ook al wonen ze nu tevreden en rond bij mijn schoonouders, ze heten nog steeds Rode en Grijze.
Zulke lieverds, de twee- en vierbeners.