raarrrrrrr


Het beloofde kado uit Boston is voor Mario. Het is een heel makkelijk mannetje en ik denk dat hij meelopen aan een tuigje wel leuk vindt. In Boston vond ik een mooi blauw tuigje van Doggie Design, met klittenband en handig aantrekken over de voorpootjes.
Mario op schoot gepakt, hem in het tuigje gehesen en weer op de grond gezet. Waar hij meteen omviel.
Weer op zijn pootjes gezet, flop, daar ging hij weer.
En zo door en zo verder 🙂
Er is niks met Mario aan de hand, totdat hij het tuigje aankrijgt. Dan kan hij opeens niet meer lopen. Hij rolt, valt om als ik hem op zijn pootjes zet of loopt alleen nog maar achteruit. Dit fenomeen is volgens mij bij elk kattenpersoneel bekend en het treedt al op als je een gewoon bandje omdoet met een naamkoker eraan. Vallen ze spontaan om.
We oefenen nu iedere dag met het tuigje totdat hij er gewoon mee loopt. Pas dan doe ik er een riem aan en gaan we inpandig aan de wandel. Kijken of hij het tuigje dan wel leuk vindt.

4 thoughts on “raarrrrrrr

  1. Haha, dat is drie keer. Tot Mario door heeft dat hij overal mee naar toe mag. Naar de slager, naar het bos en de plaatselijke supermarkt.

    Die is zo om joh. 😉

  2. Ben benieuwd: met Mario naar de visboer; zegt de visboer: wil je een stukkie haring mien jong? met of zonder uitje.

Leave a Reply to Lenny Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *