Bowser heeft nu al bijna 6 jaar suikerziekte. Pas nu ik erbij stil sta denk ik jee wat een lange tijd al. Ik weet nog goed dat ik een slapeloze nacht heb gehad voordat ik hem voor de eerste keer insuline moest spuiten. Ik vond het zo eng, ik kon er niet van slapen. En wat viel het mee, die eerste keer. Spuit klaarmaken, Bowser eten geven, naast hem zitten, een tentje maken in zijn nekvel en prikken maar. Hij merkte er helemaal niets van. Bijna 6 jaar later moet ik hem minstens 3.000 keer insuline gegeven hebben. Dat zijn 1.500 spuiten, want je mag maar 2 keer prikken met dezelfde spuit, het ding wordt behoorlijk bot als je vaker prikt en dan merkt Bowser het wel.

De gebruikte spuiten gooide ik eerst altijd in de gewone vuilnisbak; zoals je ziet zit er een beschermdop om de naald. Maar dat hoort niet zo, de gebruikte spuiten kun je beter apart verzamelen en inleveren bij je da of de gewone mensen apotheek. Zelf bewaar ik de gebruikte spuiten in mijn mooie Bea feesthagelslag blikje op de koelkast. Als ik naar de da ga voor een nieuwe voorraad Lantus en spuiten, lever ik de gebruikte spuiten daar in. Zij zorgen voor een veilige afvoer ervan. Komt Bea mooi van pas zo!