Mail van vriendin M. met als ondewerp Mick’s verdwijning. Nee he, dacht ik, niet Mick kwijt. Gelukkig liep het goed af (kan maar beter met het happy end beginnen) en is Mick weer thuis. Hier het hele verhaal.
“Mick was niet meer thuis geweest sinds vrijdagochtend. De hele tijd gaan zoeken, roepen, brieven bij de buren in de bus doen, bij de buren van het hele blok aanbellen en hun tuinen inlopen voor controle en door de hele buurt Mick roepend tot ik geen stem meer over had. Met dikke ogen van het huilen keer op keer. Verschrikkelijk. Afijn ik heb heel wat leuke kattenmensen mogen leren kennen uit de buurt maar geen Mick. Ik kon niet meer na een paar uur en moest even bijslapen. Maar dat ging niet echt dat begrijp je wel.
‘s Avonds laat ging ik weer op pad want ik kon niet gaan slapen. Tegenover ons huis was een huis leeg omdat het verkocht was en er werd gebouwd. Ik was er al een paar keer langs gelopen en schreeuwde tegen de ramen en kreeg geen reactie. Ik had vanuit ons huis gezien dat het gezin dat dat huis gekocht had overdag was langsgeweest en in de tuin liep zodat ik dacht dat als Mick daar zou zitten hij er dus dan uit had kunnen lopen, dus het was eigenlijk uitgesloten dat hij daar nog zou zitten. Bovendien had ik elke keer dat ik daar rondliep om te roepen al een paar keer tegen het raam getikt zodat Mick eventueel wist dat ik het was.
Afijn dus ‘s avonds weer eens een rondje schreeuwend gemaakt en opeens hoorde ik in het donker een gemiauw en ja hoor het kwam vanuit dat huis en ik gluurde door de brievenbus en daar was hij, Mick de schreeuwerd.
Gelukkig kon ik via de buurvrouw van dat huis aan het nummer komen van het nieuwe gezin en als een razende geracet naar hun huidige huis voor de sleutel, waarna ik Mick in mijn armen kon drukken en hem via de auto weer thuis kon krijgen. Hij was daarna nog wat onrustig maar mocht van mij de verdere hele nacht natuurlijk niet meer uit en daarna werd iedereen weer rustig. Mr. B was de hele dag al onrustig en op zoek naar Mick en wilde aldoor aandacht dus toen Mick er weer was keerde de rust weer terug. Uitgeput viel ik in slaap en kon mijn geluk niet op.”