Ik zit te koken op mijn stoel bij het lezen van dit bericht op het suikerkatten forum.
“Ik werd door een collega van mij benaderd omdat haar kat, Dimitri, diabetes heeft gekregen.
Helaas lukt het haar niet om Dimitri regelmatig zijn insuline te geven en breekt haar de hele situatie inmiddels op. Haar gehele omgeving weigert om te helpen prikken en van alle kanten wordt haar aangeraden om Dimitri in te laten slapen.
Zelfs haar dierenarts heeft gisteren met haar deze optie besproken omdat ook volgens hem Dimitri niet herplaatsbaar is gezien zijn diabetes.”
Godverdegodver, suikerziekte bij een kat is GEEN DOODVONNIS!
Welke dierenarts durft dit advies te geven??
De kat in kwestie is nog maar 10 jaar oud en heeft alleen maar suiker. Wat hij nodig heeft is personeel dat hem die zorg en vooral insuline geeft.
Ik ben zo boos en vooral verdrietig dat mensen hun huisdier compleet afdanken als deze medicijnen nodig heeft. Doe je dat ook met je man, je moeder of je kind als die ziek wordt? Ik hoop het.
Update 16 juni 2010: Dimitri is niet meer, hij is gedood omdat hij suikerziekte had.
Je hebt gelijk. Ik vind het eigenlijk ook niet de konsekwenties van je handelingen (=aanschaf kat) nemen.
Je hebt helemaal gelijk!