Zo tegen nom nom tijd (= etenstijd) wordt het heel onrustig in huis. Mario begint aan zijn staarwedstrijd naar het vrouwtje, Yoshi draait rondjes en allemaal maar met een doel: eten.
Zijn ze niet schattig in hun pogingen om hun diner eerder geserveerd te krijgen?
vooral dat staren vind ik zo subtiel 🙂
als blikken blikken open konden trekken zal ik maar zeggen