Als iemand een neus heeft voor koffiemelk, is het Mario wel.
Hoe diep hij ook slaapt of als hij buiten is, hij ruikt (of hoort?) het cupje met koffiemelk. Als een idioot komt hij dan aangesprint en begint hij heeeeel hard te kwaken. Kwaken ja, mauwen doet hij nog steeds niet.
Hij heeft geen geduld terwijl ik het leeggeschonken cupje verder openpulk (Mario’s woorden: “Ma Ma Ma MAA MAAAAA”) zodat hij de bodem eruit kan likken. En daar gaat hij dan, likkend als een malle om de laatste restjes eruit te slobberen. Met als resultaat een prachtige melksnor 🙂